DAĞ BAŞINI DUMAN ALMIŞ

“Dağ başını duman almış

Gümüş dere durmaz akar…”

Türkeli’ne kâfir dolmuş

Dadaş ağlar, uşak ağlar, er ağlar!

Efkâr efkâr üstüne basmış da Mustafa’yı,

Küsüvermiş ne varsa düşmanına, dostuna

Sürüvermiş takayı bir kâbus diyarından…

Ayrılık bir şey değil çekilir dostum, amma

Vatan mahzun bir yandan…

Samsun’un kıyıları dalgalarla hareli,

Çayır, çimen başağı, yeşilinden yaralı

Düşmanın allar giyer, Anadolu’m karalı

Gel gidelim Mustafa’m Erzurum illerine;

Toz olalım Mustafa’m bu vatan yollarına!

“Güneş ufukta şimdi doğar,

Yürüyelim arkadaşlar…”

Yürüyelim uşaklar, yürüyelim dadaşlar;

Bugün 19 Mayıs

Bir tarih burada biter, bir tarih burda başlar!

Niye deniz dalgalı?

Niye dağlar gölgeli?

Niçin öksüz çiçekler?

Deniz mahzun, dağlar mahzun, gök mahzun;

Düşman gelmiş, vaktimiz yok, yol uzun…

Gel koşalım Mustafa’m Sivas sokaklarına;

Karışalım Mustafa’m vatan topraklarına!…

“Ankara, Ankara! Güzel Ankara!

Seni görmek ister her bahtı kara!”

Fakat öyle müthiş ki içimizdeki yara;

Sarmadıkça yurdumu al renkli bayraklara

Yatmam bu topraklara, yatmam bu topraklara…

Telefon direkleri

Hayırlı haber taşır;

Aydın’daki efeler

Silâhlarla oynaşır…

Ve İstanbul gökleri

Gözü nemli dolaşır…

Dur bakalım Mustafa’m şu dünyanın haline

Düşmeyelim Mustafa’m cümle âlem diline…

“Şu İzmir’den aman efem, ayva gelir, nar gelir…”

Dökmezsen iki günde şu Yunanı denize,

Ar gelir be Mustafa’m, ölüm sana ar gelir…

Bizim gibi göklerde ay-yıldız indirene,

Ellerin emelini bir anda söndürene

Kılıcın kabzasında hıncını dindirene,

Zor gelir be Mustafa’m, esaret çok zor gelir…

Bu dipçik, bu da namlu;

Bu Sakarya, bu Dumlu…

Gel uçalım Mustafa’m hedefimiz Akdeniz;

Asil doğduk Mustafa’m biz hürriyet isteriz!..

“İzmir’in dağlarından çiçekler açar…”

Bugün 19 Mayıs:

Bir tarih burda biter, bir tarih burda başlar!

Bahar sabahında biz:

Dağlardaki çiçekler,

Uçuşan kelebekler;

İhtiyarlar ve dinçler,

Bel bağladığın gençler

Yoluna andiçeriz!

“Sesimizi yer, gök, su dinlesin,

İnlesin be Mustafa’m arş-ı âlâ inlesin!…”

Muzaffer ENDER