Benim Hediyem Bir Emanet

Konya’da Behiç Bey’in evinde Gazi Mustafa Kemal Paşa, temsilci ve İngiliz General Townshend şerefine bir yemek verir, sofrada Salih (Bozok) Bey de vardır.

Gazi, yemekte tamamen değişmiş bir insan görümündedir. İngiliz generaline övgüler yapar, gözleri çakmaklığından uzaklaşmış maviliklerle Townshend’e her cümlede gülmektedir. İngiliz, sofrada Gazi’nin misafirliğinde ezilmektedir. Gazi:

-“Bizim Türklerde adettir, misafirlere mutlaka bir hediye veririz, benim hediyem bir emanet olacaktır.” Gazi kolundan saati çıkarmaktadır. Saati Townshend’e uzatır. Townshend büsbütün şaşırmıştır. Gazi devam eder:

-“Bu saati bana Anafartalar’da bir Türk askeri verdi, bir İngiliz subayının üstünden almış, saatin arkasında subayın künyesi vardır. Bu subayın, o zamanlar ailesini aratmıştım, bulamadım, şimdi de savaştayız, sizden ricam, İngiltere’ye dönüşünüzde, subayın ailesini bulur emaneti verirseniz çok memnun olurum.”¹

1 ÖZTİN, Tahsin, Mustafa Kemal’den Atatürk’e, Hür Yayınları, İstanbul 1981, s. 64-66.

Kaynak: Atatürk’ten Gençliğe Unutulmaz Anılar, Ahmet Gürel, Mayıs 2009