Unutmak elde değil. ...

Ben senin yaptığın devrimlerini,karekterini,liderliğini dinleyerek büyüdüm. Seni görmeden sevdim. Şimdi kızım da seni görmeden sevdi. Kemal paşam, Atatürk'üm. Senin yokluğuna inanmıyorum. Sen hep varsın. Var olacaksın. Kemal paşam Atatürk'üm

Benim tek liderim MUSTAFA KEMAL ATATÜRK dür

Atam, sen bizlere hediyesin ve daim kalbimizdesin . Teslim ettiğin bu ülkeyi ve cumhuriyetimizi , devrimlerini biz var oldukça yaşayacak ve yaşatacağız .

Söyleyecek o kadar çok şeyler var ki ATAM. Siz yıllar önce çok fazlasını söylediniz ve de bizlere ışık oldunuz.Sizi kötüleseler de bu sizi daima daha da yükseltecektir. NE MUTLU TÜRK' üm DİYENE....

Allah'ın seçilmiş kullarından olan nur yüzlü güzel Atamın mekânı cennet olsun .... Sevgimiz ebediyete kadar sürecek ....!

Unutmadik yasatacagiz

Atam, senin kurduğun, çağdaşlığı hedeflemiş cumhuriyetin içini oydular. Sıkışınca senin adınla aldatmaya devam ettiler. Bu geri millet ne yazık ki senin saçtığın ışıklarla aydınlanmayı beceremedi. Senden feyz alanlar da her gün daha azalarak, daha güçsüzleşerek sadece şikayet ederek bu geriliğe teslim oluyoruz. O zaman bugünleri bildin, söyledin olacakları. Yüreğim, içim yanıyor Atam.

Devrimlerini yaşatmak, çağdaş, bağımsız, güçlü ve müreffeh bir Türkiye ülkusunu gerçeklestirmek icin cok calisacagima yuce huzurunda and içerim.

Mustafa Kemal Atatürk'ün yaşadıklarını şöyle bir sıralarsak; Babası öldü. Yetim büyüdü. Üvey evlat oldu. Tutuklandı. Hapse atıldı. Sürüldü. İşsiz kaldı. Şöyle yazıyordu o sıkıntılı günlerde kaleme aldığı günlüğüne; 'Harcamalarım fazla değil, zira gelirim hep az.' Hastalandı, böbreklerinden. Vuruldu, göğsünden. Mesleğinden atıldı. İdama çarptırıldı. Kardeşleri öldü. Çocuğu olmadı. Boşandı. Karaciğeri iflas etti. Evet... Mustafa Kemal Atatürk bu... Evladı olmayan bir yetimin, duygularını anlatın... Anlatın ki, o yetimin, evlatlarımıza bıraktığı hediyenin kıymetini anlasın evlatlarımız. Cumhuriyet, çocuklara anlatıldığı gibi, folklorik bir müsamere coşkusundan ibaret değil çünkü... Anlatın ki, kökeninde barınan derin hüznü kavrasınlar. İşte liste yukarıda. Kısacık ömründe bir insanın başına ne felaket gelebilirse gelmiş... Bunu anlatın... Direnen, teslim olmayan ruhu anlatın .. Korkmasınlar engellerden. Korkmasınlar yalnız kalmaktan. Korkmasınlar işsizlikten... Korkmasınlar parasızlıktan. Korkmasınlar alçaklardan. Korkmasınlar doğrulardan. Yürek dediğin... Sadece organ değil Bunu anlayın !!! AB Uyum yasaları gereğince devlet dairelerinden Atatürk resimlerinin kaldirilmasini protesto ediyoruz!!! Ulusal bilincimizi yavaş yavaş yok etmelerine izin vermek istemiyorsanız bu elektronik postayı iletebileceğiniz kadar iletin !!! Bir Anı ... İzmir kurtulmuş, çok tatlı bir yorgunluk, Ankara'ya hareket edecekler... Trene binerler ve kompartımana çekilirler. Ertesi gün, yaveri, Atatürk'ün kompartımanının kapısını çalar. Atatürk, yorgun, bitkin bir halde kravatını yıkamaktadır. Yaveri; 'Paşam bu ne hal, hiç uyumadınız herhalde, niye böylesinizı' der. 'Çocuk, kompartımanıma yastıkla battaniye koymayı unutmuşsunuz. Kolumu yastık yaptım ağrıdı. Setremi yastık yaptım üşüdüm. Uyumadım kalktım' der. Yaveri; 'Aman paşam! Birimize haber verseydiniz. Hemen size bir yastıkla battaniye getirirdik' der ve bir ülke kurtarmaktan dönen komutan tarihi bir cevap verir; 'Geç fark ettim. Hepiniz en az benim kadar yorgundunuz, hiçbirinize kıyamadım. Önemli olan benim uyumam değil, milletimin rahat uyuması...' ATAMIZ SAYESİNDE ÖYLE RAHAT UYUYORUZ Kİ; HALA UYANAMADIK !

Gazi'nin 10-13 Eylül arasında Karşıyaka gecelediği İplikçizade Köşkü Dr. Moiz Alatini adlı bir Levanten tüccara aittir. Alyotti'nin köşkü ise hemen karşı köşesindeki günümüzde Selçuk Yaşar'a ait köşktür. Kaynak"Kralın İzmir Günleri" Atadost Yayınları

Kurtuluş savaşı, öncesi ve sonrası karşılaşılan olağanüstü kötü şartlar değerlendirildiğinde;Ata'mızın gerçekleştirdiği ve yaşaması için her türlü önlemi aldığı laik, demkratik, ulusal egemenliğe dayalı Cumhuriyet biçimi, yine O'nun ifadesiyle sonsuza kadar yaşayacaktır.Buna tüm varlığımla inanıyorum.Ne mutlu Türküm diyene, ne mutlu O'nun kurduğu Ülkede yaşayan insanlara...

KEMAL`İM Ülkemdeki insanları hayretle izledim Şöyle etrafıma baktım, şaştım, tanıyamadım Kara sakal, yeşil cübbe, başta sarık, alışamadım Gel Kemal`im gel ülken arıyor seni XXX Bana öğretilen din; gönüldedir, haldedir İnsan ayırmamalı, her yaratılan kardeştir Şimdi bu benlik neden, acep bilmem ne iştir Gel Kemal`im gel ülken arıyor seni XXX Dört kitabı bir tutmayan İslam olamaz Kul hakkıyla yola çıkan menzile varamaz Cahil hoca emri ile hedef vurulmaz Gel Kemal`im gel ülken arıyor seni XXX Yüce Tanrım akıl vermiş, fikir vermiş, yön vermiş Al yüce kitabını oku diye göz vermiş Kara cahil bu günlerde diken gibi boy vermiş Gel Kemal`im gel ülken arıyor seni XXX Yeşil bayrak açmışlar kurtardığın vatanda Küfrettiler adına toplanıp meydanlarda Ölmeye hazırız biz bu vatan toprağında Gel Kemal`im gel ülken arıyor seni XXX Övmek yerine bir gün anlasaydık biz seni Bin Kemal doğardı, aratmazdık hiç seni Yarın haykıracak elbet şu gençliğin gür sesi Gel Kemal`im gel ülken arıyor seni İbrahim SEVİNDİK

Bugünlerde sana çok ihtiyacımız var onlar kendilerine bir oyun kurmuşlar kendilerin uydurdukları bir destan yazıp sana düşmanlık ediyorlar ve diğerlerinin de inanması için uğraşıyorlar seni düşman gösteriyorlar sana düşmanlık yapmaları için herkesi yalanlarla inandırmaya çalışıyorlar senin evlatlarını içeri atıyorlar tehdit ediyorlar bu bir şikayet değil bir haykırış. Umarım bu uyanış için geç olmaz. Sen olmasan da senin evlatlarının ayaklandıracak bir lidere ihtiyacımız var.

Sitede yazılarınız çok küçük okumakta çok zorlanıyorum..